แม้ว่าระยะทางจะดูยาวไกลระหว่างจุดเริ่มต้นไปยังปลายทาง แต่ถ้ามีเพื่อนคุยที่รู้ใจมันจะทำให้ความน่าเบื่อของปริมาณกิโลเมตรนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลย นี้อาจจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่เวลาผมไปไหนอยากจะให้เขาไปด้วย ใกล้ไกลคงไม่ใช่ปัญหาถ้ามีคนคนนี้
ระหว่างที่ผมหมุนควงพวงมาลัยรถยนต์ ซ้ายทีขวาทีผ่านดอยเล็กดอยน้อยที่คั่นกลางฝางและเชียงใหม่ มีบทสนทนาหัวข้อหนึ่งที่น่าสนใจเป็นอย่างมาก อาจจะเป็นเพราะว่ามันเป็นเรื่องที่แสนจะธรรมดาในชีวิตคู่ แต่ในเวลาเดียวกันมันก็เป็นเรื่องที่ทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันไม่ได้เลยทีเดียว ไม่แน่ใจว่ามันเริ่มต้นยังไง แต่จำได้ว่าคำถามที่ผมถามเขาไปคือ
"อะไรคือสามสิ่งของผู้ชาย ที่ที่รักคิดว่าเป็นสิ่งสำคัญต่อที่รัก?"
ผมขยายความต่อไปว่าเราไม่นับถึงความซื่อสัตย์ รักเดียวใจเดียว ซึ่งเป็นพื้นฐานของความสัมพันธ์อยู่แล้ว หรือเรื่องนอกกายอย่างหล่อรวยพวกนี้ก็ไม่เอา เอาสามสิ่งที่คิดว่าเป็นคุณภาพของผู้ชายคนนั้นเลยนะ
เธอนิ่งคิดไปอยู่สักพักก่อนจะตอบกลับมาว่า
1. แกะกุ้งแกะปูให้
ผมก็ยิ้มแล้วถามว่าเพราะอะไรเหรอ เธออธิบายต่อว่าไม่ใช่ว่าแกะเองไม่เป็นนะ แต่ถ้าเขาทำให้นอกจากมันแสดงถึงความใส่ใจดูแล มันยังแสดงออกถึงการเสียสละได้อีกด้วย ถ้าไปกินข้าวด้วยกันแล้วเขาแกะให้เรากินก่อนแบบ "สม่ำเสมอ" ไม่ใช่แค่ช่วงโปรหรือช่วงฮันนีมูน ก็เป็นเหมือนข้อพิสูจน์อย่างหนึ่งเลยทีเดียวว่าไม่ว่าเขาจะหิวแค่ไหนก็จะให้เรากินก่อน เพราะฉะนั้นไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็น่าจะคิดถึงเราก่อน มีเหตุผลประกอบอย่างหนักแน่น
เขาต่อด้วยข้อสองทันที
2. เป็นผู้ฟังที่ดี
ไม่เอาแบบฟังหูซ้ายทะลุหูขวานะ ไม่เอาแบบนั่งดูบอลแล้วปล่อยให้เราพูดคนเดียวมีคำตอบแค่ "อื้อ...อื้อ...ด้วย" เอาแบบผู้ฟังที่ตั้งใจฟังและตอนสุดท้ายคอยให้คำปรึกษาที่ดี หรือว่าถ้าเขาช่วยอะไรไม่ได้ก็จะคอยกอดแล้วปลอบใจ ซึ่งนำไปสู่ข้อสุดท้าย
3. อยู่ตรงนั้นเสมอ (Always There)
ซึ่งข้อนี้แหละที่ผู้ชายส่วนมากจะสอบตก เพราะเวลาสนุกก็สุขด้วยกัน แต่ตอนทุกข์ปล่อยกูเศร้าอยู่คนเดียว เจอปัญหามาหน่อยก็

"ความเงียบอาจจะเป็นทางแก้ แต่ไม่มีทางเป็นทางออกอย่างแน่นอน" ผมเสริม
"นั้นแหละ บางคนไม่เข้าใจไง" เธอบอกต่อ
ไม่ว่าช่วงเวลาไหนของชีวิต ช่วงจังหวะขึ้นสุขหรือลงทุกข์ คลุกคลานหรือวิ่งเต้น ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ยอมห่างไปไหน มีปัญหาก็คอยแก้ด้วยกัน อันนั้นแหละคือ "สิ่งสำคัญของผู้ชาย"
ฟังจบแล้วก็รู้สึกพึงพอใจกับคำตอบที่ได้ ผมรู้ตัวดีว่าไม่ใช่ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ มีบกพร่องและจุดด้อย พลาดบ้างเป็นบางครั้งคราว แต่สำหรับสามข้อที่เขาพูดมา ผมว่าผมสอบผ่านด้วยคะแนนแบบสวยงาม
ผู้หญิงทุกคนก็คงเห็นความสำคัญต่างกันออกไป ทำให้มันกลายเป็นข้อแม้ของการใช้ชีวิตคู่แบบพอดี สุขร่วมหัวเราะทุกข์ร่วมกันสู้ และจับมือกันก้าวไปข้างหน้าด้วยกันของแต่ละคู่ก็แตกต่างกันออกไป
ระยะทางข้างหน้าคงอีกหลายหลักกิโลเมตรสำหรับเราทั้งคู่ แต่ผมว่ามันไม่ได้น่าเบื่อเท่าไหร่นักหรอก
(ปล.มีภาคต่อนะครับ อาทิตย์หน้าเป็น version ผู้ชาย)
#lifenote #โสภณศุภมั่งมี แก้ไขข้อความเมื่อ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น