CR :::::: One Day Trip @ Koh Srichang "เกาะสีชัง" ครั้งแรก.....ในชีวิต

กราบ....สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกท่านค่ะ นี่เป็นรีวิวครั้งแรกของเราหลังจากที่สิงสถิตแบบเงียบๆมานาน วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้ทำงานที่บางแสน ก็เลยจัดทริปสั้นๆไปเที่ยวกับพี่ๆที่ทำงานและนี่เป็นครั้งแรก และอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของการมาเยือนเกาะสีชัง หากการเดินทางยังมีบริษัทเดินเรือเพียงบริษัทเดียว ก่อนอื่นบอกก่อนว่า ค่อนข้างยาว ใครไม่ชอบอ่านยาวๆ นั่งดูภาพไปเพลินๆก็ได้นะคะ ^________^ Let's go!!!!!! อันดับแรก.......เราเดินทางด้วยรถยนต์ส่วนตัวจากบางแสน มุ่งหน้าศรีราชา ใช้เวลาขับรถ 15 นาทีโดยประมาณ ออกจากบางแสน 8.30 น. ถึงศรีราชา 8.45 น. วนหาที่จอดรถ ณ เกาะลอย 3 รอบ (เป็นเรื่องปกติค่ะ เพราะมาค่อนข้างสาย ที่จอดรถมีจำกัด) เมื่อหาที่จอดรถได้ ก็เดินเท้าไปท่าเรือ ระยะทางประมาณ 500 เมตรค่ะ ความประทับใจแรก เกิด ณ จุดจุดนี้ค่ะ เราเดินไปที่จุดจำหน่ายตั๋วเพื่อที่จะซื้อตั๋วขึ้นเรือ ซึ่งเป็นรอบ 10.00 น. (เรือจะออกทุกๆ 1 ชั่วโมง หรือ เต็มแล้วออกเลย) เราไปกัน 3 คนซื้อตั๋วในราคา 150 บาท (เฉลี่ยคนละ 50 บาท) เมื่อจ่ายเงินเรียบร้อย ก็เลยเอ่ยปากถามพนักงานขายตั๋วด้วยความเป็นห่วงความปลอดภัยในชีวิตตัวเองว่า "มีเสื้อชูชีพมั้ยคะ?" ด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร พนักงานได้ตอบว่า "มีทุกเก้าอี้ค่ะ มีตามจำนวนที่นั่ง เราขายตั๋วตามที่นั่งไม่มีเกิน" โอเคโล่งใจ......ระหว่างยืนรอ ก็เหลือบไปเห็นโบว์ชัวร์ โปรโมชั่นต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นที่พัก ร้านอาหาร หรือค่าบริการการเช่ารถ ความประทับใจที่ไม่มีวันลืมเลย!!! เกิดจากเรื่องนี้แล.... มีพนักงานหญิง(เสื้อม่วง) เค้าได้เสนอบริการเช่ารถมอเตอร์ไซค์ 1 วันพร้อมน้ำมันเต็มถังในราคา 250 บาท ซึ่งมันโอเคสำหรับเรานะ ซื้อความสบาย ถึงแพงกว่านี้ก็ไม่ว่ากัน เพราะเข้าใจว่าทางเลือกน้อยและเป็นเมืองท่องเที่ยว แต่....เดี๋ยวก่อน!! ขุ่นพระ!!! ระหว่างที่เรารอพี่ๆ อีก 2 คนตัดสินใจ ก็ได้ถามพนง. คนนั้นไปว่า "เรือรอบสุดท้ายหมดกี่โมงคะ?" พนง.ท่านนั้นได้ตอบว่า "จากเกาะสีชัง หมด 1 ทุ่ม ส่วนเกาะลอย 2 ทุ่ม" แต่เราได้ยินเป็น 4 ทุ่ม ก็เลยถามซ้ำว่า "4 ทุ่มหรอคะ" พนง. ท่านนั้นก็ตะคอกใส่เราว่า "ก็บอกว่า 2 ทุ่ม" ด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ โอเคส่วนนี้เราอาจจะผิดที่ฟังไม่ชัดเอง....ไม่โกรธ พอพี่ๆตกลงกันเสร็จเรื่องเช่ารถ ว่าตกลงจะเช่า พนง.คนนั้นก็บอกราคา และขอเบอร์โทรศัพท์ เราก็เลยหยิบเงินและบอกเบอร์เรา เป็น 08 แล้วหยุด (เพราะเราจำเบอร์ตัวเองไม่ค่อยได้จะบอกทีละ 2 ตัว) ส่วนพี่คนอื่นๆเค้าคุยโทรศัพท์อยู่เลยไม่ว่างตอบ พนง.   : บอกแบบไม่พอใจว่า "ไม่เอา! บอกทีละ 3 ตัวสิ" เรา : จำเบอร์ตัวเองไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูเขียนให้ พร้อมยื่นมือจะไปหยิบปากกามาจด พนง. : ไม่ต้อง! เดี๋ยวจดเอง ไปเอาเบอร์คนที่เค้าจำได้มา ตอนนั้นบอกตรงๆว่า เริ่มมีอารมณ์ (ปกติเป็นคนใจร้อนค่ะ) เราก็เลยเงียบ และเริ่มชักสีหน้า พร้อมหยิบเงินแบงค์พันออกมา เพราะพี่ๆเค้ายังไม่ได้กดเงินกัน ส่วนพี่ๆก็คุยธุระเสร็จก็เลยเดินมาบอกเบอร์ เพื่อตัดบท เพราะเห็นว่าเราเริ่มไม่โอเค.....พอบอกเบอร์เสร็จ เราก็ยื่นเงินให้ พนง.คนนั้น แต่เค้าไม่รับ เราเลยวางที่โต๊ะ พนง.คนนั้นก็ตะคอกใส่อารมณ์ว่า "ไม่มีทอน พึ่งจะประเดิมคนแรก ไม่มีแบงค์ย่อยหรือไง" ตอนนั้นบอกตรงๆ ถ้ามาคนเดียวคงไฝว้ไปแล้ว แถมเงินค่าเรือก็ไม่เอาคืนด้วย ยอมเสียเงินค่าเรือ 50 บาท ขับรถกลับไปเที่ยวที่อื่นดีกว่า...... สรุปสุดท้าย พี่ๆก็ต้อง ขุดเงินจากกระเป๋าตังค์กันมา รวมๆกันเป็นค่าเช่ารถ 500 บาท แล้วก็จบๆไป ถึงเวลาก็ไปขึ้นเรือปกติ..... พอขึ้นไปบนเรือ....มองหาเสื้อชูชีพ ก็เป็นดังในรูปค่ะ มีเยอะจริงแต่สภาพ...ถ้าเรือล่ม คงไม่รอดแน่ๆ ระหว่างทางก็นั่งทำหน้ามุ่ย....แล้วก็ถ่ายรูปไปเรื่อย สุดท้าย....คำภาวนาก็เป็นผล ถึงเกาะสีชังอย่างปลอดภัย อาจจะเป็นเพราะช่วงคนไม่เยอะ ที่นั่งเลยพอดี มีคนยืนบ้างแต่ไม่ถึงกับนั่งเรือ 2 ชั้น แก้ไขข้อความเมื่อ