สังขละบุรี - พม่า กับคนแปลกหน้าและเงิน 3,000 บาท (และรถไฟไทย)

สวัสดี เพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกท่าน
วันนี้เราก็อยากจะมาแบ่งปันความสุขและเรื่องเล่าเล็กๆ น้อยๆ จากการเดินทางของเรา จะว่าเริ่มเที่ยวมานานหรือยังก็ไม่นานมาก ช่วงที่อ่านรีวิวมากๆนี่แหละ ความอยากบังเกิดขึ้นเยอะเลย เลยลองก้าวออกไปตามใจตัวเองสักครั้ง 5555 นี่เป็นรีวิวแรกของเรานะคะ การเล่าเรื่องและภาพถ่ายอาจจะดูกากๆหน่อย เพราะเราก็ถ่ายมั่วๆอยากถ่ายไรก็ถ่าย มีทั้งเราและแฟนที่ถ่าย กล้องตัวเดียวเราแย่งกันเล่นค่ะ ..5555

เอาละมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ออกทะเลไปเยอะละ 55555




เริ่มกันที่การเดินทางกันก่อนเลยนะคะ 5555 ซึ่งตลอดการเดินทางของทริปนี้ เราใช้แฮทแท็กว่า #สมพรเป็นคนชิคๆ เพราะความลำบากและความสนุกของทริปมันจึงทำให้คำๆนี้ลอยขึ้นมาในหัวของเรา จนเพื่อนๆ ถามว่า เฮ้ย สมพรนี่ใครวะ เขาไปกะแกหรอ
อ๋อ เราตอบว่า เราตั้งให้เขาเอง เขามีชื่อจริงว่า ความลำบาก 55555


ด้วยความที่อยากชิค ๆ คลู ๆ จึงตัดสินใจเดินทางด้วยรถไฟค่ะ และบอกตรงๆว่า ตามรอยชิคๆคลูๆมาจากพันทิปนี่แหละ 5555
ขั้นแรกขึ้นรถไฟจากโคราชไป กทม. เวลาในตั๋วรถไฟมา 4ทุ่มครึ่ง แต่ตามประสารถไฟไทย
มาเอาตอนเที่ยงคืน กว่าจะออกเที่ยงคืนครึ่ง
คนไปด้วยก็หน้าบูดหน้างอ (เราไป2คนกับแฟนค่ะ และในใจแฟนไม่ได้อยากไปสังขละ มันอยากไปทะเล 5555 แต่ด้วย .. นะคะ มันเลยต้องไปสังขละกับเรา ) รถไฟมาช้า บ่นแล้วบ่นอีก
เราก็ได้แต่พูดมันคือประสบการณ์ ชีวิตต้องมีความลำบากบ้าง จนได้ขึ้นรถไฟหนำซ้ำไม่มีที่นั่ง หน้ายากใส่ตรูอิก5555 ห่าปรอบ
จนป้าขายน้ำใจดีบอกเดินไปด้านหลัง โชคยังดีได้ที่นั่งเล็กๆนั่งกัน2คน

มันดันหันหน้ามาพูดใส่ว่า "ลำบากพอมั้ยละ" 5555 ทำเอาเราเงิบเลย รถไฟก็ไปต่อ ถึง กทม. ตอน 7.30
เอาแล้วไง รถไฟที่สถานีธนบุรีไป สถานีน้ำตก ออก 7.50 ทันไม่ทัน รีบคว้าแขนขึ้นแท็กซี่ทันที รีบจะตายแท็กซี่ก็พาอ้อม ไปถึงสถานีธนบุรี 8.00
รถไฟออกแล้ว พี่วินบอกไปป่าวจะพาตาม รีบเลย หน้ายากใส่ตรูอีกรอบ 55555 นั่งมอไซด์ไล่ตามรถไฟค่ะ ไปทันที่สถานีที่ 2 ชิคมาก 55555
ตั๋วรถไฟก็ไม่ได้นะคะ เขาบอกขึ้นไปเลย รอนานแล้ว รู้สึกผิดมากที่ทำให้ขบวนรถไฟต้องจอดนาน




การเดินทางบนรถไฟ สายกาญจนบุรี ชิคมากกกกกกกกก 5555 นอกจากจะนั่งมอไซด์ตามรถไฟแล้ว อากาศยังแบบ อื้มมม นี่มันหน้าร้อนนี่เนอะ ทำใจค่ะ แต่ที่ประทับใจคือ วิวทั้ง 2 ข้างทาง มันสวยจริงๆนะ สำหรับเรา มีทั้งภูเขา แม่น้ำ แต่ติดอย่างเดียว รถไฟเลทไปหน่อย 5555 ธรรมดาแหละอยากชิคต้องทำใจ


การเดินทางบนรถไฟ มันทำให้เราเห็นอะไรหลายอย่างมากนะคะ
ลุงที่ชวนคุยเป็นมิตรภาพใหม่ๆที่เกิดขึ้น
น้องชายตัวเล็ก ส่งเสียงเจื้อยแจ้วตลอดเส้นทาง ไม่มีเสียงแค่ตอนหลับเท่านั้น จริงๆ
ลุงกับป้า ที่เป็นเพื่อนคุยอีก 2 ท่าน ให้ข้อคิดดีๆ เยอะเลย แกบอกว่า เป็นผู้ชายต้องเชื่อ แฟน จะได้เจริญ ลุงพิสูจน์มาแล้ว 55555 แต่ได้ยินคนเรียกแกว่า ท่านนายก ไม่รู้ว่าท่านเป็นนายกอะไร 5555

จนบ่าย 2 ถึงแล้วสถานีน้ำตก เมื่อยจุง ต่อรถสองแถวคนละ 20 บาท
ไปขึ้นรถหวานเย็น ที่ว่ากันว่าชิคสุดๆ ที่ใต้ต้นหูกวาง ค่ารถคนละ 120 บาท
ระหว่างรอก็รองท้องด้วย กะเพราเซเว่นสัก 1 กล่อง ต่อ 2 คน เพราะเราคุยกันว่า จะใช้เงินให้ประหยัดที่สุด 5555

นั่งๆ นอนๆ ในที่สุดก็มาถึงแล้วว สังขละบุรี


ตั้งต้นที่นี่เลย 7-11 ไม่มีที่ไป เราไม่ได้จองที่พัก กะมาแบบ เดินๆ หา แต่วันนั้นวันเสาร์ เต็มหมดทุกที่ และเรามาแบบไม่มีแผนที่ ไม่มีอะไรเลย อ่านรีวิวแค่อันเดียว 5555 เดินวนตลาด 1 รอบ กลับมาที่จุดเดิม 7-11 55555 พี่วินใจดีเลยถามว่า น้องจะไปไหน ถามพี่ได้ พี่ใจดี เราก็ถามเลย
พี่รู้จัก พี เก็ทเฮ้าส์ มั้ยค่ะ พี่บอกว่า รู้ เดินไปทางนู้น ตรงไปเลย เลยวัดไป ไกลหน่อยนะ น้องได้จองไว้ไหมละ
เราก็ตอบอย่างมั่นใจ ไม่ค่ะ

พี่เค้าก็ตอบมาอย่างมั่นใจเหมือนกัน ยังไงก็เต็มแน่ๆ

เราและแฟนมองหน้ากัน เอาวะมาถึงแล้ว ลองเดินไปดู เราก็เดินดุ่มๆ ไปได้ครึ่งทาง พี่วินคนเดิมพร้อมกับผู้โดยสารหญิงสาว 2 คน เข้ามาเรียก ..

น้องเนี่ย น้องเค้ามากัน 2 คนจองแพไว้ มันพักได้ 4 คน ไปพักด้วยกันป่าว
เราตอบอย่างไม่ลังเลใจ ไปค่ะ 5555555

มันเหมือนสวรรค์มาโปรดมากๆ ในใจเราคิดว่า ดีเลยจะได้ไม่ต้องเดินหาที่พัก ลงตัวที่พี่วินไปส่ง 2 สาวแล้วก็กลับมารับเรา สภาพทั้งเราทั้งแฟนตอนนั้นคือ เหงื่อท่วมตัว หน้ามัน หอบมาก อย่างกับไปวิ่งมาราทอนมาเลย 5555


กระเป๋าคุ้นๆมั้ย 2 สาวนี่คือคนที่ นั่งรถไฟมาขบวนเดียวกับเรา และนั่งรถหวานเย็นคันเดียวกัน ตั้งหลักที่ 7-11 เหมือนกัน ไม่เหมือนกันแค่เขามีที่พักแล้วแต่เราไม่มีแค่นั้น 5555 เรารู้สึกว่าการเดินทางครั้งนี้มันคือจุดเริ่มต้นของมิตรภาพดีๆ หลายอย่างของเรามากๆเลย

มาถึงแล้วที่พัก 2 สาวจองที่พักไว้ที่ แพซองกาเรียน้อย ตอนแรกจะมา 3 คนแต่เพื่อนเปลี่ยนใจไม่มา เลยมา 2 คน บวกกับเราเป็น 4 คน ชิคๆ
วิวสะพานจากที่พักของเรา เก็บข้าวของเสร็จเราก็ชวนกันไปเดินเล่นบนสะพานยามเย็นสักหน่อย



เย็นแล้วแสงน้อยๆ


เราขอเบอร์โทร เช่ามอไซด์ของ พี เก็ทเฮ้าส์จากพี่ที่แพ โทรแล้ว บระแล้ว ไม่มีรถให้เช่าเลย ลืมไปวันนี้วันเสาร์
หิวข้าวก็หิว เลยตัดสินใจอีกทีชวนกันเดินจาก แพมาตลาด 5555
เออไกลวะ เดินขึ้นเนินด้วย เมื่อยมาก หลังจากนั้นปฏิบัติการความหน้าด้านก็เริ่มขึ้น
โบกสิครับทีนี้ 5555 โชคดีอีกแล้วเรา มีรถกระบะผ่านมา เราก็โบกขอติดรถมาลงที่ตลาด มาถึงก็วิ่งเข้า 7-11 ก่อนเลย
และมาเดินตลาด และจบมื้อนี้ด้วย หมูจุ่มพม่า เดี๋ยวเขาว่าเรามาไม่ถึง 55555


กินอิ่มก็กลับที่พัก แต่คราวนี้ไม่โชคดี เดินของจริง จากตลาดกลับมาที่แพ จากนั้นก็ชิวๆ จิบเบียร์เย็นๆ กัน 2 คน
2 สาวเพื่อนใหม่ไม่กินด้วย
ชิวเลยทีนี้ 2 แก้ว หลับเลยเรา 55555 แก้ไขข้อความเมื่อ