ก่อนที่จะเดินทางหนึ่งวันมีระเบิดรางรถไฟ
และหลังการเดินทางก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นบนรถไฟสายใต้...
แต่เราก็ยังชอบการเดินทางกับรถไฟ มันได้อารมณ์อีกแบบ
ความช้าของมันทำให้เรามีเรื่องคุยไม่รู้จักจบ
และทำให้เรารู้จักการรอคอย โดยไม่รู้ตัว
กว่าจะถึงจุดหมายต้องมีเรื่องราวระหว่างทาง
จุดหมาย ทะเลหลีเป๊ะ
ระยะทางที่ผ่านมาทำให้รู้ว่าการรอคอยกว่าจะถึงจุดหมายไม่ผิดหวัง
สีของน้ำทะเลเหมือนกับสีของท้องฟ้า
หาดทรายสีขาวเม็ดละเอียด ยิบ ยับ
ทุกคนชอบมองว่าเวลาไปทะเล
ไปเพื่อเอาเรื่องราวความเศร้าไปทิ้งลงทะเล
แต่ที่จริงแล้วทะเลอาจเติมเต็มบางอย่างที่เขาได้ทำมันตกหล่น
สิ่งรอบตัวที่เขาอาจไม่เคยมองมัน พอได้หยุดที่จะมอง
ก็ทำให้เราหยุดอยู่กับตัวเรา มองเห็นสิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัวเรามากขึ้น
และมองกลับไปถึงสิ่งที่เราจะเอามาทิ้งด้วย ( :รอยยิ้ม: )
ทะเล ภูเขา ท้องฟ้า ชาวเล
ทะเล
ทำให้เราได้มองผืนน้ำที่คล้ายกับผืนดิน
ที่ชาวเลเขาใช้ชีวิตอยู่ราวกับมันคือผืนดิน
มันคงเป็นผืนดินที่สวยที่สุด
ภูเขา
ที่โผล่มากลางทะล
ที่ทำให้รู้สึกว่าน้ำทะเล ไม่ได้โดดเดียวท่ามกลางผืนน้ำทะเล
ท้องฟ้า
ที่มองไปแล้วคิดว่าน้ำทะเลสัมผัสกับท้องฟ้า
ฝนทะเล
ฝนทะเล ก็ทำให้เห็นบรรยากาศของทะเลในอีกแบบหนึ่ง
ชาวเล
บุคคลที่พูดภาษาคนเล
ที่เราพยายามจะเรียนรู้
ที่น่ารักด้วยรอยยิ้ม
ที่ใจดีด้วยการกระทำ
ยอมพาเราออกทะเลไปดำน้ำดูปลา ดูปะการัง
ยามพายุฝนพึ่งสงบ
คลื่นทะเลสูงกว่าเรือที่เรานั่ง
ลากเรา ชี้นูน ชี้นี้ให้ดู และอธิบายว่ามันคือตัวอะไรกันบ้าง
ดำน้ำไปจับปลิงทะเลมาให้เรา แตะๆๆ
[เราว่ายน้ำไม่เป็น แต่ได้คุณลุงลากเราดำน้ำ]
ที่พักที่มี 'พี่ท็อปของน้องอ๊อฟ'
บาร์เทนเดอร์ที่น่ารักแถมนูนแถมนี้
พี่พนักงาน cast a way ที่ดูแล
และส่งพวกเราออกจากเกาะอย่างปลอดภัย
ถึงแม้ว่าระหว่างทางกลับ ท้องฟ้าดูไม่เป็นใจสักเท่าไร ภายุฝนกลางทะเลของจริง
จุดหมายต่อไป หาดใหญ่
ตลาดกิมหยง ที่มีของกินเยอะแยะไปหมด
แต่ก่อนจะกิน เดินหาที่นอน อันดับแรก
และต่อมาหารถพาเราเที่ยวรอบหาดใหญ่
เจอลูกคุณลุงที่โทรตามคุณลุง
ให้มาต่อรองการพาเที่ยวหาดใหญ่
ระหว่างทางก็เห็นป้าย ระวัง รถผู้ต้องสงสัย ทะเบียน XXXXX
ใจนี้อยากจะดูป้ายทะเบียนรถที่นั่ง
ลุงขับรถพามาดูสะพานติณสูลานนท์
และเล่าว่าเป็นสะพานคอนกรีตที่ยาวที่สุดในประเทศไทย อยู่ในอำเภอเมืองสงขลา
ยามค่ำคืน
หาดสมิหลา
งาน อาหารสวนสองทะเล
พิธีกรพูดถึงเรื่อง ระเบิด ดูเป็นเรื่องปกติ
ของกินมากมาย
ระหว่างทางกลับที่พัก ในตัวเมืองในหาดใหญ่
ที่มีชุดทหารที่เดินปืนล่าตะเวน
คิดถึงเพลง ราตรีสวัสดิ์(Goodnight) ฟักกลิ้งฮีโร่ เลย
ที่มีเสียงรถเด็กแว้น
ยกล้อ เหมือนขายชายกล้อ
คว่ำ!!!! ข้างหลังเราเลย ตื่นเต้นเลย
ที่มี นอ หนู หนู หนู
อยู่กันเป็นครอบครัว
ตามกองอาหารที่โอชะ
เช้าวันหนึ่ง
ณ ร้านโชคดีแต่เตี้ยม บะกุ๊ดเต๋
ปัง!!!!!!!!!!!!!!
ทุกคนดูตกใจ
เราคนต่างพื้นที่ยืนงง
คนในพื้นหลบ ก้มลง หมอบลง
และเหมือนจะเป็นเพียงแค่เสียง..หม้อแปลงระเบิด
ก่อนเดินทางกลับมีข่าวเครื่องบินตก
แต่ดีนะที่เราก็เดินทางกลับด้วยเครื่องบินเหมือนกัน
เอ๊ะ!!!
และเพื่อนๆ
ขอบคุณ
สำหรับความทรงจำของการเดินทาง
มิตรภาพที่แสนน่ารัก
mk mk mk
อยากออกไปดูโลกใบใหญ่
จะใกล้ หรือ ไกลฉันก็จะไป
ออกไปโดนแดด โดนลมซะทีนะเรา
เด็กอนุบาลหัดเขียนกระทู้นะคะ ผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยนะคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น