คืนวันที่ 12 มค. เราออกเดินทางจากท่าอากาศยานหมอชิต2 เวลา21.30 น. ด้วยรสบัสของบริษัทแอร์เมืองเลย ด้วยความที่ล้าจากงานทำให้เราหลับยาวจนกระทั่งถึงผานกเค้า ตอนประมาณ 4.30 น. ของวันที่ 13 ความรู้สึกแรกหลังก้าวลงรถ หนาว พูดเลยหนาวจนขนลุก หนาวจนอยากกลับเข้าไปในรถ แต่นั่นหล่ะ เมื่อท่านเลือกจะมาแล้วก็จงเดินหน้าต่อไป หนาวแค่ไหน ก็จะทน พวกเรากัดฟันเดินข้ามถนนไปที่หลุมหลบภัยหนาวชั้นยอด “ร้านเจ๊กิม” กลุ่มนักเดินทางหลายกลุ่มเริ่มเดินทางกันมาถึง เรานั่งรอเวลา และหาอะไรรองท้องเติมพลัง สัก 6 น.เราขึ้นรถสองแถวแดงที่จองอยู่หน้าร้านไปที่อช.ภูกระดึง ค่ารถคนละ 30 บาท รออยู่ที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวประมาณครึ่งชั่วโมง ระหว่างนั้นก็ดูพระอาทิตย์ขึ้นไปด้วย พระอาทิตย์ตีนภูจะเหมือนบนยอดภูไหมนะ นี่คือคำถามและจะพิสูจน์คำตอบในวันพรุ่งนี้
<<อาหารมื้อแรกของเรา~7.30 น.ก่อนจะขึ้นภูเราไปฝากกระเป๋าให้ลูกหาบ หาบขึ้นไปให้กิโลละ 30 บาท แนะนำทุกคนนะ มันคุ้มจริงๆ Tax กระเป๋าอีกใบละ 5 บาท จากนั้นภารกิจสำคัญของเรา ขึ้นภู!!!!!
ทางเดินมีสูงชันต่างระดับกันไป ข้างทางมีตั้งแต่ป่าไผ่
ยันต้นไม้เขียวชะอุ่ม
เเต่ละจุดพักเค้าเรียกว่าซำ ซำแรก ซำแฮก แต่เราขอเพิ่มให้อีกแฮกเป็นซำแฮกแฮก เหนื่อยมากกกพูดเลย ไม่เคยเหนื่อยขนาดนี้ เหนื่อยจนท้อ อยากเดินลง หัวใจเต้นเร็ว เลือดไม่เลี้ยงสมอง severe สุดๆ ท้อแท้มากกก แต่เพื่อนบิ้วอารมณ์ยังไงแกมาถึงแล้ว แกต้องไปต่อ จากเดินกลายเป็นเกือบคลาน แต่คนที่จะขึ้นมาไม่ต้องห่วงนะ มีของให้กินรายทาง ราคาไม่แตกต่างกันมาก เราแวะกินทุกซำ เป็นการกระจายรายได้สู่ชุมชน แวะเรื่อยทุกซำจนถึงซำสุดท้ายก่อนขึ้นหลังแป ระหว่างทางขึ้นหลังแป ชันมากกกก ไต่ขึ้นไป เรานับถือพี่ๆลูกหาบจริงๆ ของก็หนักแบกยังไงเรากระเป๋าใบเดียวยังเอาชีวิตไม่รอด
สุดท้ายถึงหลังแปแล้วโว้ยยยยยย ดีใจกับทุกคนที่มาถึง พวกเธอเจ๋งจริงๆ อารมณ์ตอนเชียร์วอลเล่ย์บอลชนะอ่ะ มันสุดยอดเกินบรรยาย
แต่เดี๋ยวอย่าพึ่งดีใจขนาดน้านน พวกเธอต้องเดินต่อผ่านทะเลทรายซาฮาร่า ข้างทางเป็นป่าสน ร้อนๆแห้งๆอีกประมาณ 3 กิโลจะถึงที่พัก ก็เดินไปสิ ตอนนี้เพลงอะไรที่ขุดมาได้คือร้องหมดอ่ะ จบบ้าง มั่วบ้าง เพื่อนก็ไม่ด่า 555
สุดท้ายเราก็มาถึงเวลา 15 น. เราจัดแจงเช่าเต้นท์ เช่าถุงนอนหมอนผ้าห่ม
พร้อมแผนที่อีก 10 บาทเพื่อเป็นไกด์ให้เรา 
จากนั้นทุกคนเข้าเต้นท์แล้วพักผ่อนตามอัธยาศัย 1 ชม.ไม่ต้องนอนนับแกะ ทุกคนหลับเป็นตาย 16 น.เหมือนตายแล้วฟื้น งัวเงียกันพักใหญ่ ตกลงใจกันป่ะ พวกแก ไปผาหมากดูก ไปดูพระอาทิตย์ตกกัน ณ ผาหมากดูก พระอาทิตย์กำลังลาลับขอบฟ้า เรารอจนพระอาทิตย์ลา
แล้วเดินกลับ อากาศเย็นลงเรื่อยๆ กว่าจะถึงที่พักก็มืดไปทั้งฟ้า ตอนนี้เพลงการ์ตูนต่างๆเริ่มถูกขุดขึ้นมา ร้องคลอเบาๆ จนถึงที่พัก เราหิวแล้วก็หาอะไรกินกันที่ร้านเจ๊แอ๋น ร้านอาหารสุดแนวที่เจ้าของร้านมีหลายสาขา อิ่มหนำสำราญ แล้วก็ขอเข้านอน ราตรีสวัสดิ์ 
มื้อใหญ่จัดหนัก14 ม.ค. ตื่นไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่นเดินไปแบบมืดๆหนาวๆจ้ำอย่างเดียวเลยกลัวไม่ทันพระอาทิตย์เราเริ่มออกเดินตอน 5.15 น.คนไปรอก่อนเราเต็มไปหมด
ดื่มดำบรรยากาศจนพอใจแล้วก็เดินกลับไปทางลานวัดพระแก้ว 
ไปหาข้าวเช้ากิน ในเมื่อแดดเริ่มออกแล้วเราก็ได้เวลาไปอาบน้ำสักที น้ำก็เย็นล้างสบู่ออกยากมากแนะนำเอาสบู่ก้อนไปเถอะหรือใครจะไม่อาบน้ำก็ได้นะ แล้วเราก็ไปเช่าจักรยานเริ่มออกไปปั่นกันตอน 10 น. พอดีปั่นไปทางองค์พระพุทธรูป แวะน้ำตกถ้ำใหญ่ต้องจอดจักรยานไว้ข้างบนแล้วเดินลง ที่นี่อากาศชื้น และมีใบเมเปิ้ล จุดสำคัญของเรา เราถ่ายรูปอยู่ที่นี่อย่างนานเลย กว่าจะปีนกลับขึ้นมาถึงข้างบนก็เหนื่อยซะแล้ว 
เอาจักรยานแล้วปั่นต่อไปผ่านทุ่งหญ้าสะวันนา ป่าสน และเจอหมูป่าวิ่งตัดหน้าด้วย 
ไปแวะหายใจที่สระอโนดาดมีที่ให้นั่งพักเพียบเลยน้ำเย็นแต่แดดแรง
ปั่นต่อไปผานาน้อย แวะเติมพลังข้าวกลางวันที่นั่นแล้วไปต่อที่ผาเหยียบเมฆ พักไปเรื่อยระหว่างทางเหนื่อยมากก็หาก้อนหินกับร่มไม้จอดนอนกันตรงนั้นเลย
ตรงไหนเนินเยอะ ทรายเยอะก็ลงเข็นเลย ไปเรื่อยๆผาเหยียบเมฆ
ผาแดงแล้ว ก็ถึงแล้วผาหล่มสัก เราจะมารอดูพระอาทิตย์ตกที่นี่ ถึงที่นี่ประมาณ 16น.หาของกินแล้วก็เอาเสื่อปูนอนรอแถวนั้นเลย คนเยอะมากมาย รอกันจนพระอาทิตย์ตก
ตั้งขบวนจักรยานเตรียมปั่นกลับจะมีพี่เจ้าหน้าที่ปั่นนำพร้อมแจกไฟส่องกบเอาคาดหัวไว้จะได้เห็นทาง ปั่นตามพี่เค้าไปเลยกลับทางเดิม ผาแดง ผาเหยียบเมฆ ผานาน้อยแล้วไปทางผาหมากดูก กลับที่พักไปหาของกิน ฝากท้องไว้ร้านเดิม พร้อมเตาไฟให้เราผิง ผิงเพลินไปหน่อยเกือบได้เผาถุงเท้าตัวเองดีที่เพื่อนได้กลิ่นเหม็นไหม้ซะก่อน นั่งกันจน สี่ทุ่มไปแปรงฟัน ล้างหน้านอนเถอะ ที่นี่ให้งดใช้เสียงหลังสี่ทุ่มนะจ๊ะ คลานเข้าเต็นท์ได้นี่หลับเป็นตาย แต่แอบอยากออกมาดูดาวเพราะขากลับที่ปั่นมาดาวสวยจริงๆ ออกมาดูแว๊บนึงแต่ไม่ไหวลมพัดวิ้ววววววววว หนาวสั่นเลยเปลี่ยนใจขอนอนอุ่นๆในเต็นท์ดีกว่า15ม.ค.ถึงเวลาต้องกลับแล้วแผนวันนี่คือตื่นสายๆหน่อยค่อยออกตอน 11น.แต่เมื่อคืนเล่นนอนกันเร็ว 9 น.นี่ตื่นกันหมดแล้ว อาบน้ำเก็บกระเป๋า ใครจะฝากพี่ลูกหาบเอากระเป๋าลงไปต้องไปแทคกระเป๋าก่อนสิบโมงนะ ถ้าแบตโทรศัพท์หมดตอนกลางวันไปฝากชาร์ตได้ที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวได้ แบตสำรอง 40 บาท โทรศัพท์ 20บาท ไปหาข้าวเช้ากินกัน ออกเดินตามกำหนดการ 11น. ผ่านทะเลทรายซาฮาร่าก่อนเลยแดดเข้าเต็มหน้าแนะนำหมวกแก็ปค่ะหมวกไหมพรมนี่ไม่ช่วยบังแดดเลย พอถึงหลังแปแวะพักแป๊บแล้วก็เริ่มลงแบบหฤโหดโปรดตั้งสติและติดเบรกรองเท้าดีๆแนะนำตามลายพี่ลูกหาบไปทางนั้นจะลงง่ายหน่อย แวะพักกระจายรายได้สู่ชุมชนไปตลอดทาง กว่าจะลงมาถึงข้างล่างก็บ่ายสาม แวะเอากระเป๋าล้างหน้าล้างตา นั่งสองแถวกลับไปผานกเค้า แวะกินข้าวแล้วก็หารถกลับกรุงเทพมี
ภูกระดึงทัวร์และแอร์เมืองเลยที่มีโต๊ะขายตั๋ว ราคาไม่ต่างกัน เราเลยเลือกรอบที่เร็วที่สุดเป็นของภูกระดึงทัวร์รอบห้าครึ่งนั่งรออยู่หน้าป้อมตำรวจ ได้ขึ้นรถตอนหกโมงเย็น ถึงกรุงเทพตอนตีสี่กว่าๆ
จบทริปเพียงเท่านี้กลับไปทำงานได้ เจอกันทริปหน้า
ปล.แนะนำเอารองเท้าออกกำลังกายอย่างดีไปเถอะแล้วคุณจะไม่เสียใจ
Special thanks
พี่ๆเจ้าหน้าที่อช.ที่ดูแลนักเดินทางทุกคนอย่างดี
พี่ลูกหาบทุกคนที่อดทนเดินหาบของขึ้นลงทำให้นักเดินทางหลายคนสะดวกมากขึ้น
พี่ขาตั้งกล้อง ตากล้องจำเป็นจนต่างคนต่างแยกย้ายแล้วยังไม่รู้จักกัน
พี่จิ้งหรีดและเพื่อนอีก2 คน ขอโทษพี่ด้วย ไม่ได้ถามชื่อ แต่ยินดีที่ได้รู้จัก
เจ๊แอ๋น ร้านข้าวสุด exclusive ที่ให้ความอบอุ่นได้เวลาหนาวเหน็บ
พี่ๆคุณน้าที่ขึ้นไปทำให้เรารู้ว่า อายุเป็นเพียงตัวเลขจริงๆ
สุดท้ายเพื่อนร่วมทริป ไม่มีพวกแกเราคงไปไม่ถึง และ เพื่อนนักเดินทางทุกคนที่เขียนความทรงจำครั้งใหม่ในบันทึกของเรา
ก่อนจากไป ขอบคุณต้นไม้ทุกต้น ผืนป่าทุกผืน อากาศทุกลมหายใจเข้าออก ที่บอกเราว่า เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่ได้แล้ว
ขอให้ทุกคนมีสุขภาพที่แข็งแรง
#TwogetheR ไป ด้วย กันสรุปค่าใช้จ่ายทริปนี้
ค่ารถ 360 ไป-กลับ = 720 บาท/คน เราไปกัน 5 คน = 3600 บาท
3600 + 9075 =12675 บาท สรุปแล้วเราใช้จ่ายคนละ 2535บาท
สุดท้ายนี้ขอบคุณนะเพื่อนที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้ แล้วเจอกันใหม่นะ บ๊ายบายจ้า ชื่อสินค้า: อุทยานแห่งชาติภูกระดึง คะแนน: **CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น